Quantcast
Channel: Fantastic Four – My Life… And more Uninteresting Stuff
Viewing all articles
Browse latest Browse all 10

Adventures In Comic Cons Interlude: Απρόσμενα, στο Μπέρμιγχαμ

$
0
0

Είναι απίστευτο πώς μπορεί ο κόσμος να αλλάξει μέσα σε πέντε μήνες. Από το Μάιο του 2001 και μέσα στους επόμενους μήνες τέλειωσα το μεταπτυχιακό μου, έκανα τέσσερις μετακομίσεις και βρέθηκα στην Αγγλία να είμαι ένας ακόμη Έλληνας που ψάχνει μετά τις σπουδές του να δουλέψει εκεί. Επίσης οι δίδυμοι πύργοι έπεσαν μετά από τη χειρότερη τρομοκρατική επίθεση που μπορώ να θυμηθώ, ενώ οι Αμερικανοί είχαν μπει στο Αφγανιστάν και έψηναν την εισβολή στο Ιράκ. Και μέσα σε όλα τα άλλα, η Ελλάδα έμαθε τα ριάλιτι βάζοντας σε καθημερινή βάση στα σπίτια των Ελλήνων τον Πρόδρομο, τον Τσάκα και τη Μαίρη Σκόρδου.

Και ενώ οι παγκόσμιες εξελίξεις επηρέαζαν τη ζωή μου με τρόπο που δεν φανταζόμουν τότε, πέφτω πάνω σε αυτό το post:

I’ll be going on UK book tour to push THE ULTIMATE GUIDE TO SPIDER-MAN next week. I’ll be in Norwich on Nov 1 (at some bookstore for an informal Q&A and a signing) and I’ll also be attending the Memorablia Collector’s Show in Birmingham on November 3rd and 4th. If you’re in the area, please stop by…and our secret password will be «Balderdash».

Thanks for being there!
Tom D.

Spider-Man: The Ultimate Guide

Να εξηγηθώ: Σταν εφηβικά μου χρόνια τα αγαπημένα μου κόμικς (και τα μόνα που το χαρτζιλίκι μου επέτρεπε να αγοράζω ήταν τα Fantastic Four, Avengers και Thor. Από τα τρία αυτά εκείνο που μου άρεσε πιο πολύ τότε ήταν το Thor. Ο τότε κεντρικός χαρακτήρας, ο Eric Masterson, είναι ο αγαπημένος μου ήρωας της Marvel. Το περιοδικό τότε το έγραφε ο Tom DeFalco. Στην συνέχεια το 1992 ανέλαβε και το Fantastic Four. Το 1993 άφησε το Thor και ξεκίνησε το Thunderstrike, στο οποίο μετακόμισε ο Masterson ως κεντρικός χαρακτήρας. Σιγά σιγά συνειδητοποίησα ότι ήμουν φαν του DeFalco, και πλέον διάβαζα ό,τι έγραφε για τη Marvel. Ο μόνος που μπόρεσε να ξεπεράσει στην προτίμησή μου τον DeFalco είναι ο Kurt Busiek, όταν έγραψε τα Marvels, Avengersκαι Astro City. Αλλά για τον Busiek θα γράψω στο μέλλον.

Μετά από μερικές ανταλλαγές μηνυμάτων έμαθα ότι ο Tom DeFalco παρίσταντο στο Memorabilia Birmingham στο NEC. Το Memorabilia δεν είναι Comic Con, αν και στο κοινό των εκδηλώσεων υπάρχει μια αλληλοκάλυψη. Στο Memorabilia πάει κανείς για να συναντήσει celebrities από όλο τα φάσμα του είδους της φαντασίας (επιστημονικής και μη). Επίσης μπορεί κανείς να βρει συλλεκτικά περιοδικά (όλων των ειδών), συλλεκτικές φωτογραφίες, παλιά προγράμματα συναυλιών και οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί συλλεκτικό.

Το Μπρίστολ δεν απέχει πολύ με το λεωφορείο από το Μπέρμιγχαμ. Έτσι δεν το σκέφτηκα πολύ. Αγόρασα το εισιτήριο για τις 4 Νοεμβρίου (Κυριακή) και περίμενα να περάσουν οι μέρες. Βέβαια, ήμουν λίγο πικραμένος. Μία εβδομάδα πριν την ανακοίνωση ήμουν στην Ελλάδα, όπου είχα πάει για λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση του μεταπτυχιακού. αν το ήξερα, θα είχα φέρει μαζί μου στην Αγγλία μερικά από τα αγαπημένα μου τεύχη να τα υπογράψει ο DeFalco. Ας είναι όμως. Αρκέστηκα στα τευχάκια της Spider-Girl που είχα στη διάθεσή μου.

Το εισιτήριο ήταν για ένα από τα πρώτα δρομολόγια. Ξύπνησα λοιπόν νωρίς στο δωμάτιο που πρόσφατα είχα νοικιάσει στο Horfield (μακριά από το κέντρο και το σταθμό των λεωφορείων) και πήγα στη στάση για να πάρω το λεωφορείο για το κέντρο. Και εκεί την πάτησα: Ένα χρόνο στο Μπρίστολ δεν είχα χρησιμοποιήσει πολύ τα λεωφορεία γιατί έμενα στο κέντρο και δεν τα χρειαζόμουν. Επίσης ήμουν μαθημένος από την Ελλάδα, όπου ακόμη και τις Κυριακές έχει από νωρίς  λεωφορεία και σε τακτά διαστήματα. Όχι στο Μπρίστολ: επειδή ήταν Κυριακή, το πρώτο δρομολόγιο δεν είχε ξεκινήσει ακόμη. Αυτό το διαπίστωσα αφού περίμενα πάνω από είκοσι λεπτά στη στάση. Ξεκίνησα λοιπόν μια μάχη με το χρόνο, αφού με τα πόδια δεν προλάβαινα να φτάσω στον κεντρικό σταθμό στην ώρα μου. Πράγματι, όταν έφτασα στο σταθμό το λεωφορείο είχε φύγει. ευτυχώς μπόρεσα και άλλαξα το εισιτήριο για πιο μετά με μικρή διαφορά στα χρήματα. Έφυγα λοιπόν αργοπορημένος από το Μπρίστολ και έφτασα αργοπορημένος στο Μπέρμιγχαμ. Από εκεί πήρα το λεωφορείο για το NEC, το οποίο είναι έξω από την πόλη. Όταν έφτασα στο NEC πήγα στο χώρο όπου γίνονταν το Memorabilia και εκεί έμαθα την έννοια του «άμα σε θέλει».

Ο Tom DeFalco δεν θα ήταν εκεί και τις δύο μέρες, αλλά μόνο την Κυριακή. Και συγκεκριμένες ώρες. Αν είχα πάει την ώρα που είχα κλείσει αρχικά το εισιτήριο, θα έπρεπε να περιμένω πολλές ώρες στο NEC.  Επί πλέον, δεν θα είχα πολύ χρόνο στη συνέχεια γιατί θα έπρεπε να προλάβω να λεωφορείο της επιστροφής (το οποίο επίσης άλλαξα την ώρα). Και δε μιλάω για απογοήτευση αν είχα κλείσει το Σάββατο.

Μετά από μία μικρή περιπλάνηση στο χώρο, βρήκα το τραπεζάκι με τον Tom DeFalco. Του συστήθηκα. Με θυμόταν από κάποιες διαδικτυακές συζητήσεις που είχαμε κάνει. Κάναμε μία πολύ φιλική κουβέντα. Του εξέφρασα το θαυμασμό μου για τη δουλειά του. Επίσης, μιλήσαμε για τη δουλειά του και απάντησε με πολλή προθυμία στις ερωτήσεις που του έκανα σχετικά με τις ιστορίες του. Τέλος, μου υπέγραψε και τα τεύχη της Spider-Girl που είχα μαζί μου, καθώς και το βιβλίο που τότε προωθούσε. Του ζήτησα στο βιβλίο και αφιέρωση τη φράση από το Thunderstike, το αγαπημένο κόμικ που είχε δημιουργήσει:

"The world still needs heroes, Christos!"

Μου είπε ότι το χαρακτήρα αυτό (τον Erik Masterson) τον είχε στην καρδιά του. Του είπα ότι κι εμένα είναι ο αγαπημένος μου ήρωας. Πριν φύγω, του ζήτησα να βγούμε και μία φωτογραφία, κάτι που δέχτηκε με πολλή χαρά. Η πόζα ήταν δική του ιδέα.

Ο Tom DeFalco προσπαθεί να ξεφορτωθεί έναν επικίνδυνο fan

Γενικά δε μου αρέσει να βγαίνω φωτογραφίες πλάι σε ¨διάσημους». Τα άτομα με τα οποία έχω φωτογραφηθεί (όλα από το χώρο των κόμικς) είναι ελάχιστα.

Άφησα τον Tom DeFalco και έκανα μία ακόμη βόλτα στο χώρο. Ανάμεσα στους «διάσημους» που πουλούσαν τα αυτόγραφά τους ήταν ο John Glen (σκηνοθέτης των ταινιών James Bond από «Για Τα Μάτια Σου Μόνο» μέχρι και την «Προσωπική Εκδίκηση») και ο Jeremy Bullock, ο οποίος είναι μέσα στη στολή του Bobba Fett στις ταινίες Star Wars. Βλέποντάς τους να εξαργυρώνουν την αναγνωρισιμότητά τους πουλώντας αυτόγραφα μελαγχόλησα.

Έφυγα από το NEC γεμάτος αναμνήσεις. Περιπλανήθηκα λίγο στο Μπέρμιγχαμ και πήρα το λεωφορείο για το Μπρίστολ. Η μέρα που θα ξημέρωνε ήταν η αρχή μιας νέας περιπέτειας.

Διάβασε επίσης:

Part 1


Viewing all articles
Browse latest Browse all 10

Latest Images

Trending Articles





Latest Images